Gedrag

Saaie mensen zijn slimme mensen

De Joy Of Missing Out (JOMO) is het nieuwe Fear Of Missing Out (FOMO).

Nu ja, dat weet ik helemaal niet zeker. Het is naar mijn beste weten nog nooit in een of ander laboratorium onderzocht. Maar in de huidige tijdgeest mag iedereen zomaar feitenvrij wat roepen en dan geldt dat zeker voor de frontman der financiële duiders.

Maar als u serieus geïnteresseerd bent in dit onderwerp dan verwijs ik u naar deze verschrikkelijk saaie studie https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/01461672221079104 ,waarvan de onderzoekers vonden dat de uitkomsten allesbehalve saai waren. Hiermee zeggende dat saai zijn afhankelijk is van de positie van de beschouwer. Zelf lijkt mij ‘vogelen’ uiterst saai. Maar mijn boekhouder (saai beroep). die luistert naar de naam Albert (saaie naam) stapt vaak in zijn Datsun 510 (saaiste auto ooit) vanuit zijn saaie doorzonwoning met zijn saaie vrouw die op haar beurt meer van het (oersaaie) verzamelen van poppen houdt maar toch graag met hem meegaat, gaat graag vogels spotten. En die mensen zijn dus wel even 110% gelukkig met elkaar. Al 36 heel erg lange jaren lang. HBB, oftewel: Huisje, boompje, beestje. Een kalm, rustig en lekker kabbelend leven. Zij voelen niet de dwang om gekke dure fratsen uit te halen. Geen Kilimanjaro beklimmen, maar de Holterberg. Zij hoeven niet drie keer per week op stap naar bioscoop, kroeg of exclusieve etentjes met dito wijnen. Een keer per week ter kerke en een avond naar een lezing bij de dorpsvereniging vinden ze prima. Hij is penningmeester van de lokale begrafenisvereniging en zij zingt in het plaatselijke vrouwenkoor.  Ze hebben een groot netwerk dat ze in de loop der jaren hebben opgebouwd en ze voelen zich, en zijn dat ook, geliefd. Geen gevaarlijke hobby’s (paragliden, duiken of fatbikeracing) en ook geen risicovolle beleggingen, maar iedere maand sparen gemixt over een gewone direct opneembare spaarrekening en een degelijke lijfrente.

Ze zijn redelijk gezond, genieten volop, hebben geen financiële zorgen en lachen zich een kriek om al die mensen die zo geforceerd bezig zijn om hun leef-het-leven-tot-het-maximum te leven.

Saai is goed. Saai is verstandig. Saai is zonder dwang of drang. Saai geeft rust.

Ik gun u allemaal een saai leven.

Waardig aardig

Het zou u kunnen verbazen, maar ook De Vrek wil graag aardig gevonden worden. Dat doe ik bijvoorbeeld door anderen te plezieren middels het aanbieden van versnaperingen tijdens het verpozen in een of andere uitspanning. In een royalere bui neem ik met regelmaat de gehele rekening voor mijn rekening zonder dat de disgenoot daar om heeft gevraagd. ‘Ach, laat mij maar.’, zeg ik dan grootmoedig. Daarbovenop geeft ik dan ook nog een iets te royale fooi aan het personeel dat het gezelschap heeft voorzien van een en ander. Want stel je voor dat die mij ook niet aardig zouden vinden zeg.

Op zich is dat natuurlijk prima. Maar de vraag dringt zich wel op of ik op dat moment aardig bén, óf dat ik graag aardig gevonden wil worden. Het personeel van de uitspanning was wellicht ook blij geweest met een iets minder uit de hand gelopen fooi (ik had ook al een iets te dure fles wijn bij het eten besteld omdat ik niet als centenkakker te boek wens te staan) en mijn gezelschap had het meer dan prima gevonden als we de rekening gedeeld hadden. Sterker nog; nu viel een ongemakkelijk gevoel hem ten deel.

De les die ik hieruit kan trekken is dat aardig doen mij met regelmaat veel geld kost. Dat is niet echt nodig (het zit alleen zo in mijn hoofd) en draagt hoe dan ook niet bij aan het halen van mijn financiële doelstellingen. Een volgende gelegenheid zal ik misschien wel weer aardig zijn (dat ben ik heus wel, ja écht), maar laat ik de financiële consequenties keurig in het midden. Voelt de ander zich tegelijkertijd ook niet bezwaard of ongemakkelijk.

Wees aardig, assertief en geen ‘pleaser’.  Zeg eens vaker ‘nee’. Kom op voor uzelf.

Woorden doen ertoe

U heeft voor uzelf de wens uitgesproken om spaarzamer om te gaan met uw geld. En u weet dat de wens tegelijkertijd de vader van de gedachte is. Met andere woorden: U gelooft in iets omdat u graag wilt dat het daadwerkelijk zo is. Wensen, geloven en hopen geven velen houvast in dit ondermaans bestaan. Maar zonder concrete invulling heb je er niet zo heel erg veel aan. Het zit in het hoofd, maar wat is het praktisch nut? ‘Mijn hemel, gaat die Vrek hier een beetje de filosoof uithangen. Ik wil bespaartips, geen geneuzel.’, zult u wellicht denken. En ik geef u gelijk. Daarom zu des Pudels Kern.

Vermijd na het uitspreken van de wens om te besparen het woord ‘budgetteren’ in al haar verschijningsvormen cq vervoegingen. ‘Budget’ geeft een gevoel van schaarste weer en het woord ‘budgetteren’ kan een gevoel van ‘iets moeten dat niet zo leuk is’ bij ons oproepen.

Vervang daarom zinnen zoals hieronder staan in een positievere benadering om uw wens, hoop en verlangen om te zetten in daden.

- ‘Ik leef op een budget.’ = ‘Ik houd me aan het te realiseren doel: financiële zekerheid.’

- ‘Het budget staat het niet toe.’ = ‘Deze uitgave past niet in mijn bestedingsplan.’

- ‘We moeten budgetteren.’ = ‘We zetten alles op een rijtje voor een goed overzicht.’

U wilt controle over uw inkomsten en uitgaven en dat is een positief verlangen. Dat kunt u dan het best in positieve, toekomstgerichte en bovenal niet intimiderende bewoordingen uitdrukken. Woorden: best belangrijk!

Een boot, tweede huis of caravan kunt u goedkoper huren in plaats van kopen. Het bespaart daarnaast een hoop werk, ellende en zorgen. Zoals een goede vriend (ondernemer in de ict, ruimtevaart en rijdende batterijen) van mij het onlangs samenvatte: 'Bezit is ook niet alles.'

De geldvrije dag: Wees uw onbewustheid bewust.

Neemt een grote hap vla in uw mond en spreek de volgende zin hardop uit: de betwiste onbewust bewuste, betwiste de bewust onbewuste betreffende de bewusteloze onbetwist bewuste. Maak nu eerst uw beeldscherm schoon. Dat was lachen. Misschien een rare zin maar er zijn dagen dat ik een dergelijke situatie in de praktijk meemaak.

We zijn ons soms niet meer bewust van ons gedrag. Ooit was ik klein. En ik had een droom. En die droom was dat ik op een dag een huisje uit de catalogus van Lego zou mogen bezitten. Dat huisje had een carport en een autootje. Het geheel kostte nieuw in de verpakking ƒ 20,00 (zo’n beetje € 9,00). Daar is deze heer als kleine dromende jongen maar liefst een half jaar voor aan het sparen geweest. Maar uiteindelijk was het vergaard en werd het begeerde gekocht. Als een kind zo blij. Mede vanwege kindheid. En blij.

Nuwertijds (een woord dat ik spontaan bedenk en graag aan onze mooie taal toevoeg) geef ik op een doordeweekse dag onbewust veel geld uit. Dat weet ik, dat ben ik mij bewust. Ik geef dus bewust onbewust geld uit. Huppatee, daar wordt weer een darmverklevende reep aangeschaft voor € 1,50 bij het tankstation. Flesje water erbij voor slechts € 2,99. En ze hebben daar ook van die mooie tijdschriften met auto’s die je toch nooit kunt of wilt betalen. Maar het blad gelukkig wel en dat kost maar € 8,95. En dan zitten we al op € 13,44. hetgeen de waarde van het huisje uit de jeugd reeds te boven gaat. Begrijpt u wat ik bedoel? Ja, hé?!? Wij begrijpen elkaar. Ik voel het en u vast ook. Mmmmmm. Warmte....

Binnenlui:
Maar ter zake: beste boeren, burgers, buiten- en binnenlui . Noot: Als er buitenlui zijn moeten er ook binnenlui zijn. We noteren dus vandaag de woorden ‘Binnenlui’ en ‘Nuwertijds’ als ontstaansmoment opdat De Dikke uit Dalen dat straks onbetwist in de analen moge vastleggen. Dwalen we weer af. Goed, laten we met elkaar afspreken dat we vanaf nu één dag per week (de dinsdag is de beste) geen enkele cent gaan uitgeven in het dagelijkse verkeer. Dus niet tanken, niet naar de supermarkt, niet in de kantine, niet op internet, nergens niet. Dat betekent soms improviseren als er bijvoorbeeld geen brood meer is. Maar dan is er altijd nog wel een beschuitje of knackebreud of een lekkere appel. Wees u bewust dat u geld uitgeeft en u zult meer besparen.

En denk erom: sjoemel niet met de geldvrije dag want dan vormen het hek en de dam geen eenheid meer. Geef overigens wel, en dat doet u vast altijd, aan de collectant voor het goede doel. Een dag per week geen geld uitgegeven en u heeft een rijker leven. Noteert De Dikke uit Dalen deze spreuk ook even?

👇‘Ik denk, dus ik bespaar’, vrij naar Descartes.👇

Weg met status. Weg met aanzien. Weg met waardering zoeken.

Als u kleiner wilt gaan wonen omdat het u beter uitkomt dan gaat u toch kleiner wonen? Rijdt u in een knalgele driewieler uit 1972 met roestplekken en houdt u daardoor geld over om iets anders leuk te doen, dan is dat toch dik in orde? Heeft u een collectie truien/jurken/pakken/jassen van jaren her die u nog prima past waarom zou dan nieuwe kopen? Omdat 'de mode' zulks dicteert? 'Als het maar schoon en heel is.', zei mijn moeder altijd. Nou ja, niet altijd. Ze zei ook wel eens wat anders. Maar daar gaat het nu helemaal niet over.

Waarom vinden wij mensen, en dan gooi ik geheel de wereldbevolking voor het gemak maar even op één hoop, altijd op zoek naar waardering. Waarom willen we laten zien dat we 'iemand' zijn. Waarom moeten we ons naar anderen toe zo nodig groter maken. Als u nu een antwoord verwacht dan is dit een teleurstellend stukje geworden. Raadpleeg uw lokale socioloog en/of psycholoog voor een stukje duiding in deze.

Wat ik dan weer wel weet.

Het belangrijkste wat iemand mij ooit heeft meegegeven is de zin: 'Je mag zijn wie je bent.'

Zo! Dat is een onafhankelijkheidsverklaring van jewelste.

U bepaalt toch zeker zelf wie u bent en hoe u zich daarmee gedraagt. En hoe u zich voelt. En hoe u er uitziet. En wat u wel of niet koopt. Los van alle anderen. Dat wil niet zeggen dat we ons massaal moeten overgeven aan onaangepast gedrag, want we maken toch allemaal onlosmakelijk deel uit van die ene grote groep. Maar de groep heeft er geen last van als ik niet op het laatste model fiets rij of nooit op vakantie ga terwijl het gemiddelde lid van de groep 1,6 maal per jaar op reis gaat. Sterker nog: kan het u ten diepste iets schelen of uw buren of uw neef of uw vrienden het materieel beter hebben dan u? Andersom: zullen uw echte vrienden/geliefden u minder dierbaar vinden als u niet de nieuwste plaat van James Last, of hoe de hedendaagse rockers ook maar mogen heten, in huis heeft gehaald? Natuurlijk niet. Ze zijn uw vrienden om wie u bent en niet om wat u bezit.

Wees wie u bent en pas daar uw uitgavenpatroon op aan. De anderen vinden het vast wel goed.

‘It’s our behaviour, stupid.’ (vert: Je doet het zelf, gekkie).

Als u op weg gaat naar uw werk, een dagje op stap met de kinderen of simpelweg de supermarkt bezoekt: bereid u goed voor. Hoe vaak overkomt het u niet dat u onderweg overvallen wordt door hetzij dorst hetzij ‘lekkere trek’. Veel mensen gebruiken deze fysieke maar deels ook psychische vraag van het lichaam om eens goed geld uit te gaan geven bij tankstations. Subtip: tank mede hierom alleen nog maar bij de witte pomp, het is goedkoper en u wordt niet verleid tot het plegen van nutteloos waardeloos onzinnig onredelijk overdreven consumentisme. Maar dat moet u natuurlijk helemaal zelf weten want daar heeft uw onpartijdige Vrek verder geen enkel oordeel over.

Als u thuis een eigen flesje water vult kost het u letterlijk nog geen cent. Koopt u onderweg een flesje water bij de benzinepomp € 2,99. Snickers, Mars, Nuts en andere ongezonde tandenbedervende vol chemische rommel verpakte niet slavenvrije chocolade, maar ook hier heeft De Vrek verder geen oordeel over, kost in de supermarkt gemiddeld enkele tientallen centen per reep. Bij de pomp al snel meer dan € 1,00.

Hieronder dram ik even door voor het effect:

En dan hebben we het al helemaal niet over die kleffe deegwaren met vulling die in de tankstations aangekomen ineens ‘luxe pains’ zijn gaan heten en daar € 4,50 moeten kosten. Waarom weet niemand. U bent sneller en goedkoper uit als u zelf, en dat is gewoonweg ook handig, een paar flesjes water of andere drank in de auto heeft, zelf koffie meeneemt in zo’n handige thermobeker en het nodige snoepgoed (appels schijnen beter te zijn) in het dashboardkastje voorradig houdt.

Onze vrolijke vrienden uit Amerika zeggen al snel: ‘It’s the economy, stupid.’ Maar u en ik weten beter: ........ we doen het zelf. Wij maken de keuzes. Niemand anders.

Nog even (en dit is heel raar, geef ik toe, maar laat me nou maar even) een mopje tot besluit. Onze premier bezoekt de president van de Ooit Verenigde Staten van Amerika (OVS).Vraagt de president aan de premier:- ‘Do you have any hobbies Prime Minister?’ Van onze premier weten we dat hij een groot paardenliefhebber is en een eigen stoeterij heeft en tegelijk ook slecht Engels spreekt.- ‘Yes sir I fok horses.’- ‘Pardon !?!’- ‘Yes mister President, paarden.’

Er mag thans gelachen worden.

Discipline is de basis van succes.

De aandeelhouder wint!

‘Lieve aandeelhouders. Onze jaarvergadering begin ik ook dit jaar met het uitspreken van mijn waardering voor de bijdrage die eenieder geleverd heeft aan de realisatie van onze begroting. Het was vanwege de jullie bekende redenen een jaar waarin we het steven van ons schip herhaaldelijk moesten wenden om de koers te bewaren. Uiteindelijk, en ik meld het aan het begin van deze vergadering maar gelijk, hebben we een positief resultaat behaald van € 1.734,18. De kascommissie, dit jaar bestaande uit Moeder en Zoonlief, heeft geen onregelmatigheden geconstateerd in de financiële administratie en heeft decharge verleend.

Vorig jaar maakten we een plan waarmee we de huisvestingskosten en ecologische voetafdruk zouden reduceren. Dochterlief en Vader hebben eerst een liquiditeitsbegroting gemaakt: wat geven we elke maand uit aan wat en hoe is dit over het jaar verspreid. Datzelfde deden we met de te realiseren inkomsten: de salarissen van Moeder en Vader en de verkoop van overbodige spulletjes zoals speelgoed, kleding, de motor van Vader en boeken. Als uitgangspunt gebruikten we het huishoudboekje van de website vrekkenpagina.nl. Zo hadden we inzicht in onze bestedingsruimte en zagen we wanneer we pas op de financiële plaats moesten maken.

We spraken af dat we gemakkelijke besparingen niet uit de weg zouden gaan. Zo heeft Moeder haar ongebruikte sportschoolabonnement opgezegd en gaat Vader vaker op de fiets naar het werk. Dochterlief is korter gaan douchen en door de krantenwijk van Zoonlief hebben we ons abonnement op de krant kunnen beëindigen. Dat waren slechts een paar van de gerealiseerde bezuinigingen. De rest staat in ons jaarplan. Het bespaarde geld steken we ook dit jaar weer in de verdere verduurzaming van ons thuis.’

Ach, zo formeel hoeft het natuurlijk helemaal niet bij u te gaan. Toch is het wel degelijk serieus bedoeld. We vinden het vanzelfsprekend dat de regering op Prinsjesdag de begroting voor het nieuwe jaar bekend maakt. En ook uw eventuele werkgever of pensioenfonds maakt en herziet jaarlijks de bedrijfsplannen voor de komende jaren en legt financiële verantwoording af. Thuis is het meestal zo-de-wind-waait-waait-mijn-jasje. Merkwaardig. Door onze financiën voortijdig zorgvuldig in te kaderen en de verantwoording gezamenlijk te nemen werken we aan onze doelen. Zo zijn wij jaren geleden stapje-voor-stapje gestart met het isoleren van ons huis. Niet te hooi en te gras, maar doordacht en naar beschikbaar vermogen. Gerealiseerde besparingen vieren we bescheiden (etentje, boek of concertje) en de rest steken we direct weer in het verder isoleren en toekomstbestendig maken van de residentie. Zo creëren we geleidelijk ons eigen financiële stapeleffect. Want een goed onderhouden duurzaam (eigen) huis is een uitstekend renderende investering. Maak ieder jaar uw eigen meerjarenbegroting met een werkplan, bespreek en voer het uit het met hele gezin, zorg voor inzicht en controle, vier uw successen en investeer het bespaarde direct in uw toekomst. Op een gegeven moment verdient u uw planmatige benadering in veelvoud terug onder het motto: de aan(deel)houder wint!

Ergo: Begin vandaag nog met een bedrijfsplan van en voor uw huis en huishouden.

Volhard niet in boosheid, maar omarm de nieuwe werkelijkheid

Soms, na het geven van een zwaar op het leven ingrijpende bespaartip, vragen mensen aan mij of ik gek geworden ben. Een rare en impertinente vraag. Het is de vraag waar we dat ‘gek’ worden aan toetsen. Ooit las ik het boekje ’Een zekere heer Blot’ van de Franse schrijver Pierre (hoe kan ook anders) Daninos, hetwelk verhaalde over de meest gemiddelde Fransman die er destijds zou bestaan. Een leuk boekje waar ik nog vaak over nadenk. Je zou kunnen zeggen dat iedereen die niet ‘het meest gemiddeld’ is afwijkt ten opzichte van ‘de meest gemiddelde’ persoon. Met andere woorden: we hebben allemaal een afwijking ten opzichte van elkaar. Zelfs meneer Blot is afwijkend ten opzichte van alle anderen omdat hij de enige is met de meest gemiddelde kenmerken hetgeen hem allerminst gemiddeld maakt.

Zelf ben ik behept met allerlei afwijkingen ten opzichte van het gemiddelde. Zo is mijn haar goeddeels uitgevallen, kan ik niet schaatsen of piano spelen en ben ik ouder dan de gemiddelde man (ongeveer 42 jaar volgens het CBS) in ons land (Nederland, ook volgens het CBS). Voorts hebben wij minder (namelijk geen) kinderen dan een gemiddeld stel en hebben wij gemiddeld gesproken meer fietsen (2 per persoon) in ons bezit dan de gemiddelde Nederlander (1,4 per persoon). Op werkelijk alles wat u en ik kunnen bedenken wijken wij, gelijk u en ieder ander, van elkaar af.

Oak voor wat betreft onze meningen (wat we ergens van vinden), opvattingen (denkbeelden) en visies (gezichtspunten) verschillen we van elkaar. Toch moeten we er met elkaar in dit mooie landje het beste van zien te maken. Dat gaat niet zonder veel stevige en emotionele discussies. Om verder te komen moeten we de discussies wel tot een einde brengen en een ei, ook al zijn wij de allerbeste zoogdieren ter wereld, gaan leggen. Dat ei kent winnaars en verliezers. Sommigen mensen zijn blij met het ei. Anderen verwerpen het ei en willen het ei het liefst ver werpen. Sorry, deze waardeloze woordspeling kon ik gewoonweg niet laten liggen. Kijk, daar heb je weer zoiets: Sommigen vinden het een infantiel grapje en anderen zullen ten grave moeten worden gedragen omdat ze zich dood hebben gelachen. ‘C’est la vie’, zou meneer Blot schouderophalend zeggen en vervolgens weer doorgaan met zijn gemiddelde bestaan. We hebben het hoe dan ook soms domweg te accepteren dat de uitkomst van sommige beslissingen in de samenleving niet het voor ons gewenste resultaat opleveren. Daar valt simpelweg never nooit niet aan te ontkomen.

Daarom: maak het uzelf gemakkelijk. We krijgen nu eenmaal niet altijd datgene waarvan wij vinden dat het ons recht doet. En bedenk daarbij: wij leven in één van de rijkste landen ter wereld. Over die relativerende beschouwing worden mensen vaak boos op mij. En dat zijn heus niet altijd mensen die behoorlijk minder hebben te besteden dan Jan Modaal, maar ook mensen die naar hun gevoel om andere redenen tekort worden gedaan. Daar heb ik echt alle begrip voor. Been there, done that. Het is hartverscheurend om in armoe en met tekorten op te groeien.  Of het beste voor jezelf en je kinderen te wensen en de eindjes niet meer aan elkaar te kunnen knopen. Het is een hel om geen uitweg te zien en misschien zelfs depressief te worden. Daar heeft de Vrek ook geen directe, algemeen geldende, oplossing voor. Ik wil met alles in mijn hart een oplossing voor mensen in die omstandigheden vinden. Het is een harde en oneerlijke wereld. Maar we hebben het hier gemiddeld (let op het woord ‘gemiddeld’) erg goed. We hebben echter te maken met extremen: extreem rijken en extreem armen. Wanneer de extreem rijken iets van hun welvaart zouden willen delen met de extreem armen dan zouden we allemaal extreem gemiddeld kunnen worden. Dat kunnen we willen en wensen, maar dat is niet iets wat de extreem rijken op hun agenda hebben staan. Dat gaat gewoonweg niet gebeuren. Ook al heeft u daar opvattingen (‘Ja, we moeten ze zwaar belasten.’) of visies (‘Delen is het nieuwe bezitten.’) over: de werkelijkheid op korte termijn gaat er niet door veranderen.

‘Moeten we dan berusten in de huidige stand der zaken, aangename en altijd-de-mildheid-zelve Vrek?’, zo hoor ik u typen. En dan antwoordt deze goeroe der goeroes: Wat verandert er in uw leven op korte termijn als u zich tegen beter weten in verzet? Wat brengt het u wanneer u uw mening deelt met de wereld, onder gebruikmaking van krachttermen in hoofdletters en met veel emojis, op sociale media. Denkt u daarmee, als gewone burger (al dan niet in groepsverband) zijnde, snel doorslaggevend resultaat te halen op grote schaal? Hoeveel succesvolle voorbeelden ter zake kunt u aanhalen? Hoe groot acht u de kans dat u een revolutie succesvol tot stand kunt brengen die al wat is ten betere wendt? Nou dan. Gebruik uw energie en wakkere geest om u aan te passen aan de huidige tijd. De wereld verandert, verander mee. Maak een plan!

Boos blijven brengt u op de korte termijn, op wat stress en slapeloze nachten na, helemaal niets. Wereldleiders luisteren nooit naar willekeurige burgers in willekeurige plaatsen in willekeurige landen. Wat hen wel bezielt is voer voor mensen die daar hun leven op hebben ingericht als daar zijn politicologen en politici (zijn niet per se en gelukkigerwijs dezelfde mensen), journalisten, duiders, filosofen, psychologen en enkele verdwaalde ornithologen en vinologen. 

Vanzelfsprekend mag u, vredig en langs democratische weg, tekeergaan tegen alles en iedereen. Dat recht kan en wil ik u niet ontzeggen. Maar het lijkt mij veel nuttiger om nu te handelen naar de stand der zaken.

• Maak een plan voor uw eigen huishouden en laat u niet afleiden van dat plan en voltooi het.
• Erger u niet. Geef uw eventuele boosheid een plek en onderzoek wie of wat u gelukkig maakt: laat dat de focus van uw bestaan zijn.
• Lees en kijk niet te veel onrust genererende berichten. Één keer per dag het journaal of de krant lezen is al meer dan genoeg. Lees een boek of tijdschrift, ga scrabbelen of wandelen en drink daarna een kopje koffie bij de buren. Daar word je pas vrolijk van.
• Mijd sociale media en mensen die u vergiftigen. Gebruik informatie ten goede en niet om u te laten opfokken.
• Wilt u de wereld veranderen? Bent u het niet eens met wat er allemaal wel of niet gebeurt? Wees realistisch en wacht nooit met actie te ondernemen voor wat betreft uw eigen huishouden en welbevinden. Daarna kunt u altijd kijken of u iets met de buren, de straat, de wijk, uw woonplaats, provincie, land of werelddeel kunt bereiken. Denk gerust groot, maar begin klein.
• Dilemma’s kennen geen oplossing, maar vereisen een beslissing: dus doe iets!

Het leven is vaak oneerlijk. We krijgen niet altijd dat wat we willen. Daar liggen heel veel oorzaken aan ten grondslag. Soms is het moeilijk om snel een uitweg te vinden, als die er al is. Wat zeker niet helpt is een gefrustreerde afwachtende houding en boos zijn. Blijf vechten op zoek naar een uitweg uit de misère. Begin met een plan. Komt u er niet uit of heeft u hulp nodig? Neem dan vandaag nog contact op met uw gemeente, huisarts, vrienden, buurthuis of wie dan ook: u hoeft het echt niet alleen te doen.

👇 Want kaas is ook een soort van jam 👇

👇Denn Käse ist auch eine Art Marmelade👇